Σελίδες

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ | ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΣ Α.Σ.Κ. ΠΑΜΕ

 Στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΦΙΕ (σωματείο ιδιωτικών εκπαιδευτικών) καταθέσαμε τρία ψηφίσματα προς τα μέλη του Συλλόγου για έγκριση από την ίδια τη Γ.Σ. Το ένα από αυτά μας απαγορεύτηκε να το καταθέσουμε, από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που είναι και μέλη της Αγωνιστικής Συνδικαλιστικής Κίνησης (ΠΑΜΕ). Πρόκειται για το ψήφισμα της Πρωτοβουλίας Εργαζόμενων-Φοιτητών-Συνταξιούχων για τις αστικές συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης, που καλούσε στην κινητοποίηση στις 22/2 στις 12 το μεσημέρι στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Μας είπαν πως έχουν υπερψηφίσει ως Δ.Σ. άλλο σχετικό ψήφισμα και πως είναι αντικαταστατικό να το κατεβάσουμε. Όμως το ΑΝΩΤΑΤΟ και ΚΥΡΙΑΡΧΟ όργανο του Σωματείου (και σύμφωνα με το καταστατικό) είναι η Γενική Συνέλευση, η οποία μπορει να “καταψηφίζει τα πεπραγμένα της Διοίκησης”.

Μας είπαν πως τα ψηφίσματα ήταν αντιπαραθετικά. Όμως όταν προτείναμε να βρούμε μια κοινή συμφωνία στο πολιτικό σκέλος του ψηφίσματος και να προσθέσουμε την κινητοποίηση στις 22/2, δε δέχτηκαν καν να το συζητήσουν. Μάλιστα έλεγαν ότι έχουν κάνει κινητοποιήσεις, γι' αυτό είναι αντιπαραθετικά. Όμως στην ερώτηση ποιες είναι αυτές οι κινητοποιήσεις, δεν μας είπαν καμία συγκεκριμένη, επαναλαμβάνοντας απλώς πως “έκαναν κινητοποιήσεις”. Αλλά το βασικότερο είναι πως δεν υπήρχε καμία άλλη κινητοποίηση την ίδια μέρα που πρότεινε το ψήφισμά μας.

Καταγγέλουμε την αντιδημοκρατική αυτή ενέργεια σε όλους τους συναδέλφους αλλά και στο λαό της Θεσσαλονίκης, που με το “έτσι θέλω” το ΠΑΜΕ δεν επέτρεψε να κατέβει το ψήφισμα για τη διαδήλωση για τον ΟΑΣΘ, αφού φαίνεται πως δε θέλουν να συμμετέχει το Σωματείο σε μια κινητοποίηση που αφορά ΟΛΟ το λαό της πόλης, από τη στιγμή που δε μπορούν να την ελέγχουν.

Καταγγέλουμε τη μη λήψη απόφασης για ένα τόσο φλέγον ζήτημα, καθώς φαίνεται πως το ΠΑΜΕ σαμποτάρει ανοιχτά μια δίκαιη κινητοποίηση του λαού της Θεσσαλονίκης για ανθρώπινες αστικές συγκοινωνίες. Φαίνεται πως η πλειοψηφούσα παράταξη στο Δ.Σ., η παράταξη του ΠΑΜΕ δηλαδή, θεωρεί το Σωματείο τσιφλίκι της και πως μπορεί να αποφασίζει μόνο αυτή ποια ψηφίσματα θα κατέβουν και ποια δε θα κατέβουν.




Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ | Παρέμβαση στα φροντιστήρια για την απεργία στις 18/2

 18 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ | ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 10.30 ΚΑΜΑΡΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ!
ΚΑΜΙΑ ΩΡΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΜΑΥΡΗ – ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΣΗΜΟ ΧΑΜΕΝΟ!

 
Με το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στόχος της κυβέρνησης ΝΔ είναι η μετατροπή της ασφάλισης, της σύνταξης και της περίθαλψης, από συλλογικό δικαίωμα του εργαζόμενου λαού σε προσωπική-ατομική υπόθεση. Συνεχίζει και επεκτείνει τον νόμου Κατρούγκαλου, που κατέθεσε, ψήφισε και χειροκρότησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Κατοχυρώνει:

• τις δραματικές περικοπές των συντάξεων

• την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης

• την αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 έτη

• την κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των γυναικών και των μητέρων.

• την είσοδό του ιδιωτικού κεφαλαίου του στο χώρο της ασφάλισης.

Οι εργαζόμενοι/νες στα φροντιστήρια ζούμε καθημερινά τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία!

Οι εργοδότες στα φροντιστήρια συχνά καταπατούν στην πράξη τα δικαιώματα μας, μας αναγκάζουν να δουλεύουμε τις μισές μας ώρες «μαύρες», με αποτέλεσμα να χάνουμε τα μισά ένσημα. Με την εκβιαστική φράση «σας δίνουμε δουλειά», κερδίζουν στην πλάτη μας απαλλασσόμενοι από τις νόμιμες εργοδοτικές εισφορές. Τα λιγότερα ένσημα σημαίνουν χαμηλότερη σύνταξη, σημαίνουν περισσότερα χρόνια εκμετάλλευσης, σημαίνουν λιγότερα δικαιώματα στην περίθαλψη!

Όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι στα φροντιστήρια (ξένων γλωσσών, μέσης εκπαίδευσης, κέντρα μελέτης κτλ) καλούμαστε να υπογράψουμε ατομικές συμβάσεις οι οποίες λήγουν με το τέλος της σχολικής χρονιάς και μας καθιστούν όμηρους στην αυθαιρεσία του κάθε εργοδότη. Η θέση μας είναι επισφαλής καθώς δεν γνωρίζουμε πόσες ώρες θα δουλέψουμε ώστε να προγραμματίσουμε την ζωή μας. Μας απολύουν όποτε θέλουν, δεν καταβάλουν δώρα, και όλα αυτά για ωρομίσθιο που δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές μας ανάγκες! Οι νέες εργαζόμενες που θέλουν να γίνουν μητέρες αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης και δεν έχουν στοιχειώδη ασφαλιστική κάλυψη και περίθαλψη!