Tα τελευταία χρόνια, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, και την υγειονομική κρίση, βιώνουμε μια τεράστια επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι μέσα από δεκαετίες αγώνων, προς όφελος του κεφαλαίου και της αστικής τάξης. Τα μέτρα που προωθούνται είναι κυριολεκτικά σαρωτικά και τα αποτελέσματα που αναμένεται να έχουν στο αμέσως επόμενο διάστημα είναι ανατριχιαστικά: μισθοί πείνας, ακρίβεια, εκτόξευση της ανεργίας, επέκταση της ανασφάλειας, πληρωμές με ρεπό και μόρια στην ουσία... προσπάθεια διάλυσης κάθε έννοιας συλλογικού δικαιώματος. Κεντρική θέση στην ολομέτωπη επίθεση, κατέχουνε ο ψηφισμένος αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, που καταργεί το δικαίωμα στο 5νθξμερο-8ωρο, αλλά και το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται ενάντια στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα.
Για την κατάσταση στους χώρους της ιδιωτικής εκπαίδευσης
Ο χώρος των φροντιστηρίων και της ιδιωτικής εκπαίδευσης, είναι ένας χώρος όπου τα οι συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα καταπατούνται συστηματικά από την εργοδοσία. Η κατάργηση της συλλογικής σύμβασης με τους μνημονιακούς νόμους χειροτέρευσε δραματικά τις εργασιακές σχέσεις. Τώρα, με την ατομική «διευθέτηση», θεσμοθετούνε και μονιμοποιούνε την καθημερινή βαρβαρότητα που επικρατεί στον κλάδο.
Τι αντιμετωπίζουμε καθημερνά…
- Κάθε χρόνο καλούμαστε να υπογράψουμε ατομικές συμβάσεις οι οποίες λήγουν με το τέλος της σχολικής χρονιάς και μας καθιστούν όμηρους στην αυθαιρεσία του κάθε εργοδότη.
- Το ωρομίσθιο μας δεν επαρκεί για να καλύψει τις βασικές μας ανάγκες. Συχνά μένουμε απλήρωτοι για μήνες.
- Συχνά καλούμαστε να δουλέψουμε μαύρες ώρες, χωρίς ασφάλιση.
- Καλούμαστε από τους εργοδότες να δημιουργήσουμε έντυπο υλικό για διανομή στους μαθητές. Τα περισσότερα φροντιστήρια στην προσπάθεια τους να δείξουν ότι γίνεται «σοβαρή δουλειά», όπως χαρακτηριστικά λένε αναγκάζουν τους καθηγητές να συγγράψουν αυτοί βοηθήματα, φυσικά χωρίς αμοιβή, στην διάρκεια του καλοκαιριού, που έχουν απολυθεί. Οι εργαζόμενοι κάτω από την πίεση και των φόβο της μη επαναπρόσληψης ξοδεύουν πολλές απλήρωτες εργατοώρες.
- Οι ενημερώσεις γονέων που έχουν φτάσει σε σημείο να γίνονται 4-5 φορές το χρόνο - στην ουσία είναι το εργαλείο πίεσης προς τους γονείς για να τακτοποιήσουν τις οφειλές τους- γίνονται κατά κανόνα Σάββατο απόγευμα και Κυριακή εκτός διδακτικού ωραρίου πάντα. Απλήρωτες και αυτές φυσικά.
- Επιτηρήσεις διαγωνισμάτων, με πρόσχημα πάντα τον ατίθασο μαθητή που θα αντιγράψει και την βοήθεια και την απάντηση αποριών, ο καθηγητές είναι επιτηρητής στα κυριακάτικα διαγωνίσματα 5-6 φορές τον χρόνο, και ειδικά την τελευταία διετία με τον Covid 19 που για λόγους απόστασης των μαθητών γίνονται πολλά γκρουπ διαγωνισμάτων και έτσι μπορεί να επιτηρεί κάποιος μέχρι και για 9 ώρες. Φυσικά απλήρωτος.
- Αγορά εξοπλισμού για διαδικτυακά μαθήματα από τους ίδιους τους καθηγητές χωρίς καμία αποζημίωση φυσικά.
- Στα περισσότερα φροντιστήρια το δώρο Πάσχα ή Χριστουγέννων είναι κάτι ανήκουστο, φυσικά το ίδιο ισχύει και για την αποζημίωση απόλυσης και αδείας.
Όλα τα παραπάνω θα ενταθούν μετά την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη. Με την ατομική «διευθέτηση», το ωράριο θα γίνει ακόμα πιο ελαστικό. Η τηλεργασία που ήδη αποτελεί εργοδοτικό εργαλείο παραβίασης του ωραρίου, θα γενικευτεί. Οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες και η ανασφάλιστη εργασία θα γενικευτούν. Η εργασία της Κυριακές και τις αργίες θα διευρυνθεί, καθώς ο νόμος δίνει αυτήν την δυνατότητα αν πρόκειται για «προετοιμασία εξετάσεων πτυχίου».
ΜΟΝΟ ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ!
Είναι ζωτική ανάγκη να ανοίξει με πρωτοβουλία του Σωματείου και των συναδέλφων μας η συζήτηση μέσα στους χώρους δουλείας τόσο για την προετοιμασία και οργάνωση μας ενάντια σε οποιαδήποτε εφαρμογή του νόμου, αλλά και για όσα έχει εμφανίσει η εργοδοσία ως «φυσική τάξη των πραγμάτων». Η πάλη ενάντια στο νόμο και όλες τις ρυθμίσεις του, περνάει μέσα από την οργάνωση του κλάδου συνολικά και σε επίπεδο επιχείρησης για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης υποχρεωτικής που θα κατοχυρώνει και θα διευρύνει τα δικαιώματα μας σε μισθό, ωράριο, ασφάλιση.
Όλα αυτά που μας παρουσιάζουν ως φυσικά, μόνο φυσικά δεν είναι, είναι αποτέλεσμα της υποχώρησης του εργατικού κινήματος και του ξεπουλήματος από συμβιβασμένες ηγεσίες. Τόσο οι εργαζόμενοι στα φροντιστήρια όσο και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι πρέπει να οργανωθούν στα σωματεία τους και να παλέψουν για την ανατροπή της «φυσικότητας» που μας παρουσιάζουν.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- Ανατροπή του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη.
- Καμία απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, της απεργίας, της συνέλευσης, της διαδήλωσης.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά.
- Συλλογικές Συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
- Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους.
- Να μην αξιοποιείται η τηλεργασίας ως μέσο επιβολής ελαστικής εργασίας και απομόνωσης των εργαζομένων.
- Να μην καταργηθεί η Κυριακάτικη αργία και οι αργίες του κλάδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου